ölürsem beni seninle ararlar şimdi - cezmi ersöz

işte o zaman, sevgili diye, dünya diye, hayat diye baktığınız her boşluğu, artık sadece sizin o yaralı benliğiniz doldurur. nereye, hangi kalabalık şehre gitseniz, peşinizden o ıssız, o karanlık ormanınızı birlikte götürürsünüz. nereye gitseniz, kendinizi orada kaybolmuş hissedersiniz. yollarda kime rastlasanız, çıkartıp onun fotoğrafını gösterirsiniz. 'bu insanı tanıyor musunuz, buralardan geçti mi, onu gördünüz mü? ' diye sorarsınız. aslında kaybolan o değil, sizsiniz; aslında, o, diye sorduğunuz, kendinizdir. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)